വേദസംഹിതകളില്‍ ഏറ്റവും പുരാതനമായ ഋക്സംഹിത പതിനായിരത്തിലധികം ശ്ലോകങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന 1028 സൂക്തങ്ങളില്‍ രചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അഗ്നി, വായു, വരുണന്‍, ഇന്ദ്രന്‍ തുടങ്ങിയ ആരാധനാമൂര്‍ത്തികളെ പ്രകീര്‍ത്തിക്കുന്ന ശ്ലോകങ്ങളാണിവ. വിവാഹം, ചരമം, തത്ത്വവിചാരം, ഇന്ദ്രജാലം തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കുറച്ച് ശ്ലോകങ്ങളും ഋഗ്വേദത്തിലുണ്ട്. പത്ത് മണ്ഡലങ്ങളായും എട്ട് അഷ്ടകങ്ങളായും ഋഗ്വേദസംഹിതകളെ പുനര്‍വിഭജിക്കാം. പ്രാചീന ഭാരതത്തിലെ പണ്ഡിതരും, ഋഷിവര്യന്മാരുമായ വിശ്വാമിത്രന്‍, സാമദേവന്‍, അത്രി, ഭരദ്വാജന്‍ തുടങ്ങിയവരുടെ കര്‍ത്തൃത്ത്വത്തില്‍ അനുഷ്ടുപ്പ്, അഷ്ടി, അതിധൃതി, അതിജഗതി, ധൃതി, ഗായത്രി, പംക്തി തുടങ്ങിയ നിരവധി ഛന്ദസ്സുകളില്‍ വിരചിക്കപ്പെട്ടവയാണ് ഋഗ്വേദസംഹിതകള്‍. ഋഗ്വേദം ഭക്തിമാര്‍ഗ്ഗത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
. . ഹരിശ്രീ ഗണപതയെ നമഃ അവിഘ്നമസ്തു ശ്രീ ഗുരുഭ്യോ നമഃ നവഗ്രഹേഭ്യോ നമഃ . .
